Η σημερινή κατάσταση των ενοικίων
Ενδεχομένως θα έχετε ενημερωθεί από τα διάφορα Μ.Μ.Ε., ότι γενικά οι τιμές των ακινήτων έχουν αυξηθεί κατακόρυφα και κατά συνέπεια και τα ενοίκια. Η αύξηση των τιμών των ακινήτων και των μισθωμάτων μπορεί ως ένα σημείο να αιτιολογηθεί, καθότι αυτή προήλθε από συγκεκριμένους παράγοντες. Λέμε δε ως ένα σημείο, γιατί τον τελευταίο χρόνο τα ακίνητα έχουν μία ανεξήγητη ανοδική πορεία, η οποία ίσως να οφείλετε στο γενικότερο οικονομικό κλίμα, καθότι η οικονομία τρέχει με ρυθμό ανάπτυξης περίπου 6%.
Για να συνειδητοποιήσουμε το εύρος των ανατιμήσεων των πωλήσεων, αλλά και των μισθώσεων, από το 2016 έως σήμερα οι πωλήσεις των ακινήτων, καθώς και τα μισθώματα έχουν αυξηθεί κατά 45%. Τα υψηλά ενοίκια έχουν σαν αποτέλεσμα να επιβαρύνουν κατά ένα μεγάλο ποσοστό τα νοικοκυριά και κυρίως τα νέα ζευγάρια που θέλουν να στήσουν την ζωή τους από την αρχή. Εάν υπολογίσετε ότι το 26% του πληθυσμού ζει στο ενοίκιο, το οποίο στην Αθήνα γίνεται 40%, αντιλαμβάνεστε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νέοι ή τα νέα ζευγάρια, όταν πρόκειται να μισθώσουν την πρώτη τους κατοικία. Στοιχεία της EUROSTAT έδειξαν ότι το 40% των απολαβών των νέων ζευγαριών καλύπτει τα έξοδα του ενοικίου. Ο αντίστοιχος ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι το 25%. Τα υψηλά ενοίκια είναι και η αιτία που οι νέοι ηλικίας 18-34 ετών ζουν με τους γονείς τους και δεν τολμούν να σκεφτούν, ότι μπορούν να ενοικιάσουν δικό τους σπίτι και να ανεξαρτητοποιηθούν. Στατιστικές έχουν δείξει, ότι το 66% των νέων το 2014 ζούσε με τους γονείς του, ενώ το 2007 το ποσοστό ήταν 45%. Σήμερα, το ποσοστό των νέων που ζει με τους γονείς του είναι περίπου 40%. Τα νέα ζευγάρια και οι νέοι, μετά τα 44 δειλά-δειλά στρέφονται προς την ιδιοκατοίκηση. Αυτό, όμως, δεν είναι εύκολο, ιδιαίτερα σήμερα που τα κόστη, όπως προαναφέραμε, έχουν αυξηθεί σημαντικά, αλλά και οι τράπεζες έχουν περιορίσει την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών. Οι τιμές δε, των υλικών για τις ανακαινίσεις των διαμερισμάτων, έχουν αυξηθεί πάρα πολύ και έχουν ανεβάσει τα ύψη το κόστος μίας ανακαίνισης.
Από την άλλη πλευρά, οι ιδιοκτήτες εκταμιεύοντας ένα μεγάλο ποσό για την αγορά ενός διαμερίσματος ή για να την ανακαίνιση του, θέλουν σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα 18-22 ετών να κάνουν απόσβεση της δαπάνης τους. Οι αυξήσεις δηλαδή είναι αλυσιδωτές και για αυτό και πολλές φορές γίνονται ανεξέλεγκτες.
Η σημαντική αύξηση των ακινήτων, αλλά και των ενοικιάσεων, παρατηρείται κατά κύριο λόγο στην Αθήνα. Έπεται η Θεσσαλονίκη και μετά όλες οι άλλες πόλεις, οι οποίες διαθέτουν και πανεπιστήμια, όπως είναι τα Ιωάννινα, η Πάτρα, το Ηράκλειο κ.α. Η μέση τιμή ενοικίασης στην Αθήνα, είναι περίπου στα 9,60€/τ.μ., στην Θεσσαλονίκη η τιμή πέφτει περίπου στα 6,00€/τ.μ., ενώ στις υπόλοιπες πόλεις μπορεί να πέσει και κάτω των 5,00€/τ.μ. Από το crash test αντλήσαμε την πληροφορία, ότι ένας ενοικιαστής στην Αθήνα, θα πρέπει να καταβάλλει για ένα ακίνητο με τα ίδια χαρακτηριστικά υψηλότερο ενοίκιο κατά 66% σε σχέση με έναν ενοικιαστή αναλόγου διαμερίσματος στη Θεσσαλονίκη και κατά 80% σε σχέση με έναν ενοικιαστή αναλόγου διαμερίσματος στην Πάτρα. Όλες οι παραπάνω μέσες τιμές ανά τετραγωνικό, όπως αντιλαμβάνεστε, αφορά συνοικίες γύρω από το κέντρο της Αθήνας και κυρίως σε αστικές περιοχές. Εάν μεταβούμε σε περιοχές μακριά από το κέντρο (π.χ. Βόρεια προάστια, Βορειοανατολικά προάστια και Νότια προάστια), οι τιμές είναι εκρηκτικά υψηλές. Για παράδειγμα, ένα ακίνητο 100 τ.μ. στο κέντρο της Αθήνας κατασκευής του 2000 μπορεί να ενοικιαστεί περίπου 750,00-800,00€, ενώ ένα αντίστοιχο διαμέρισμα στα Βριλήσσια, στον Χολαργό ή στην Αγ. Παρασκευή μπορεί να αγγίξει και τα 1200,00€.
Γενικά οι τιμές και των ακινήτων, αλλά και των ενοικίων έχουν ξεφύγει και δεν υπάρχει μία σωστή αναλογία εισοδήματος-μισθών και ενοικίων. Υπολογίστε δε, ότι το κάθε ακίνητο επιβαρύνεται και με κοινόχρηστα, τα οποία και αυτά επιβαρύνουν κατά πολύ τον οικονομικό προϋπολογισμό των ενδιαφερομένων. Ενδεχομένως να εξισορροπηθεί η αγορά, γιατί αυτό έχει και αντίκτυπο στις δυνατότητες αποπληρωμής των υποχρεώσεων των μισθωτών, καθότι πολλοί άνθρωποι μισθώνουν αναγκαστικά τα ακίνητα, αλλά δεν μπορούν μετά να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους και είμαστε αναγκασμένοι να καταφεύγουμε σε ένδικα μέσα, για να μπορέσουμε είτε να εισπράξουμε τα ενοίκια, είτε να αποβάλλουμε τον μισθωτή.
